فناوری‌های رایانشی به صورت روزافزونی همه جا حاضر است و مردم از هر طبقه‌ای از زندگی باید با رایانش به شکلی آشنا باشند. این امر موجب افزایش تقاضا برای مهارت‌های رایانشی شده و نگرانی‌هایی در خصوص کمبود نیروی انسانی خبره در این حیطه‌ی به وجود آورده است. در اوایل قرن نوزدهم برای رسیدگی به تقاضای مهارت‌های مورد نیاز در انقلاب صنعتی، علوم و ریاضیات در برنامه‌ی درسی مدارس گنجانده شد. اکنون که در انقلاب دیجیتال هستیم، باید به فرزندان‌مان مهارت‌هایی را برای عصر دیجیتال آموزش دهیم. ما باید فرزندان‌مان را طوری تربیت کنیم که خالق و مخترع فناوری باشند و در عین حال به آن‌ها بیاموزیم که شهروندانی مسئولیت‌پذیر نیز باشند. بنابراین، آموزش رایانش، که حل مسئله، تفکر رایانشی و مهارت‌های استدلال انتقادی را ارتقا می‌دهد، هم‌تراز با ریاضیات و علوم ضروری است.